Rok liturgiczny jest to czas, w którym kolejno przezywane są wszystkie etapy życia Jezusa Chrystusa, w którym przezywana jest historia zbawienia znana z kart Ewangelii.
Każdy dzień w roku jest osobnym dniem liturgicznym, rozpoczynającym się o północy i posiadający przypisane wcześniej czytania. Obchody niedzieli i uroczystości rozpoczyna się wieczorem dnia poprzedniego.

Obchody liturgiczne zależą od znaczenia, jakie się im przypisuje i w związku z tym dzielą się na:

• uroczystości – najważniejsze, ich obchody rozpoczyna się od I nieszporów dnia poprzedniego, każda niedziela ma rangę uroczystości, co umożliwia sprawowanie sobotniej wieczornej mszy według formularza niedzielnego;
• święta – kolejne w hierarchii, obchodzi się je w granicach dnia naturalnego, nie mają zatem I nieszporów, chyba, że wypadają w niedziele zwykłe lub okresu Narodzenia Pańskiego;
• wspomnienia – obowiązkowe oraz dowolne.

Początek roku liturgicznego w Kościele katolickim przypada na pierwszą niedzielę adwentu, która rozpoczyna czas oczekiwania na przyjście Chrystusa. Okres adwentu trwa aż do I nieszporów Narodzenia Pańskiego (24 grudnia).

Okres Narodzenia Pańskiego trwa od wigilii Bożego Narodzenia do Niedzieli Chrztu Pańskiego, czyli niedzieli przypadającej po 6 stycznia.

Kolejnym w liturgii jest okres zwykły trwający do środy popielcowej, rozpoczynającej Wielki Post, który kończy się Mszą Wieczerzy Pańskiej i przechodzi w czas Triduum Paschalnego, czyli czasu po mszy wielkoczwartkowej aż do niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.

Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna pięćdziesięciodniowy okres wielkanocny zakończony niedzielą Zesłania Ducha Św. Kolejny dzień rozpoczyna drugi i ostatni w roku liturgicznym okres zwykły, trwający do I nieszporów I niedzieli adwentu włącznie.